Setiap pagi burung ini akan bertenggek di dalam sangkarnya yang tergantung di tingkap. Rumah tuan punya burung ni terletak di antara sekolah rendah dan kuarters guru. Setiap pagi ada tiga orang cikgu melintas di hadapan rumah tuan punya burung ni dari sekolah ke kuarters guru. Oleh itu, hari-harilah burung ni perhati tiga orang cikgu yang bertutup litup ke hulu ke hilir.... ke hulu ke hilir....
Setiap hari burung ni tengok guru-guru tu atas bawah, atas bawah. Bila dia boring dia menyanyi-nyanyi. Tak pun dia akan baca skrip cerita sembilu. Lama-lama makin boring pulak.... so dia ternampak le si cikgu-cikgu tu berderet jalan slow-slow nak pergi ke sekolah, burung ni pun kuyu-kuyukan mata dia... then tonyoh-tonyoh sikit mata dia.... pastu dia jeritlah kuat-kuat..... "BELANG!!!! PUTIHH!!!! BIRU!!!!!"
Cikgu-cikgu tadi pun sama-sama menoleh ke arah burung itu dan pandang ke depan semula. Mereka jalan cepat-cepat. Sampai di sekolah mereka cuma saling pandang memandang. Keesokan harinya cikgu-cikgu tu pun macam biasa lalu depan burung tu lagi. Bila balik ke rumah kuarters guru, burung tu buat dek jew, bila cikgu ni nak ke sekolah, burung tu jerit lagi.... PUTIH!!!!! BUNGA-BUNGAAA!!!! PINKK!!!!
Cikgu-cikgu tu terkejut dan berjalan cepat-cepat lagi. Sampai di sekolah dorang pun tanya sesama mereka... cikgu pertama bercakap "macam mana burung kakak tua tu tau warna spender yang kita pakai?" Cikgu kedua menjawab "Tak tau pulak, ahli sihir ke apa tah". Cikgu ketiga mencelah "Alah...kebetulan je agaknya, tak pe kita tengok besok macam mana pulak". Keesokan harinya macam biasa, pagi-pagi lagi cikgu-cikgu tu lalu depan rumah burung tu. Burung tu tengah bersenam memusing-musingkan kepaknya 360 darjah. "Iyah...iyah!! lapan lapan lagi...satu....dua...." dan seterusnya. Bila cikgu ni nak ke sekolah, lalu lagi depan burung. Burung pun tengok, dia jerit lagi.... KELABU!!!!HIJAU!!!!PURPLE!!!!!
Cikgu-cikgu ni berlari-lari anak tanpa menoleh ke kiri dan ke kanan. Setiba di sekolah guru mereka berbicara lagi... cikgu pertama "Memang betul apa yang burung tu cakap... heh apa nak buat hah?". Cikgu kedua "Kita mesti buat something untuk uji burung tu". Cikgu ketiga "Aku tau...apa kata esok kita semua pakai color hitam". "Okey....set!!!!" balas dorang semua. Keesokan harinya, sama juga, bila nak ke sekolah, burung tu jerit lagi...... HITAM!!!!HITAM!!!!!!HITAMMM!!!!!!!!!
Cikgu-cikgu berlari-lari anak lagi. Di sekolah mereka berbincang... cikgu pertama "Nampaknya burung tu mempunyai pandangan mata yang transparent". Cikgu kedua "Atau pun dia cuma boleh kenal warna". Cikgu ketiga "Betul tu, mungkin dia dah dilatih untuk meneka warna, tapi tidak dilatih untuk meneka bentuk. Kengkawan, apa kata esok kita jangan pakai spender langsung". "Orait...set!!!!!" dorang jawab.
Keesokan harinya lagi sekali macam biasa, di waktu pagi burung buat dek je. Bila cikgu-cikgu tu nak ke sekolah, burung tu tengok. Ditenungnya lama-lama, cikgu-cikgu tu mula tersenyum dan jalan slow-slow sambil toleh-toleh dekat burung tu. Burung tu tengok lagi, dia naik-naikkan mata macam Ziana Zain gituuuu..... hahahha
Dah tu dia pusing belakang. Dia tengok lagi dengan cara menonggeng. Dah tu dia pandang ke depan balik, dia garu-garu kepala. Dah tu dia usap-usap dagu, dia cekak pinggang. Dah tu burung tu pegang dagu lagi, pastu dia senyum, dia jerit lagi kuat kali ini......LURUSSS!!!!LURUSSS!!!!!!!KERINTIIINNNGGG!!!!!
Cikgu-cikgu ni apa lagi, teruslah dorang lari sampai tak cukup tanah.... muahahahahahahaha!
No comments:
Post a Comment